Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΩΤΗ

Το καλοκαίρι επισκέφτηκα το πανηγύρι του Άγιου Φανουρίου στην Σαλαμίνα, να ξεσκάσω λίγο ρε αδερφέ! Έβλεπα διάφορους ανθρώπους να σουλατσάρουν πάνω κάτω, τα κλαρίνα και τα ντέφια να σκούζουνε σαν μάινες! Και ποιος καλύτερος τρόπος να τιμήσει κανείς τον Άγιο από το να αφεθεί σε μια καταναλωτική θέωση, πάντα με τις θεο-ευλογιες.

Αυτό το "σόου" μου θύμισε μιαν άλλη εορτή που παρελαύνει κάθε χρόνο στους ευρωπαϊκούς τηλεοπτικούς δέκτες παρασέρνοντας μαζί της με έναν αέρα γκλάμουριάς τα, οχι και τοσο γκλάμουρ, νοικοκυριά την ελληνικής και οχι μόνο επικράτειας έστω και για λίγες βραδιές. Απλά εμείς θα εστιάσουμε στα δικά μας πέριξ.

Έλενα Παπαρίζου-Νικήτρια της Eurovision 2005
Η καρδία του Έλληνα πάντα χτυπούσε στον ρυθμό της Γιουροβίζιον. Από τις μελωδίες της λαμπερής Μαρινελας μέχρι τις έξαλλες φιγούρες του Σάκη και την "Number One" θέση της Παπαρίζου στον διαγωνισμό. Πάντα με το μεράκι του "ξέρω, γαμάω και αν αποτύχω, ε, άνθρωποι είμαστε" παλευαμε με νύχια, δόντια, μπούτια, κοιλιακούς, βυζιά και ότι άλλο ήταν δυνατό να επιδείξουμε στο ευρωπαϊκό κοινό προκειμένου να πάρουμε μια αξιοπρεπή θέση στον μουσικό "θεσμό". Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ευλόγησον!

Όσες είναι οι συμμετοχές που εκπροσώπησαν την Ψωροκώσταινα στον διαγωνισμό, άλλες τόσες είναι οι γνώμες που εκφράζουν οι Γιούρο-γνώστες των εκάστοτε καιρών.
Γενικά, ως απόδοση, δεν υπήρξαμε σταθεροί βαθμολογικά. Τρανταχτό και πλέον αδιάσειστο παράδειγμα είναι η παρουσία μας στο ευρωπαϊκό γιουσουρούμ τις χρονιές 2005, 2006. Την μια χρονιά, και με το σπαθί μας, κατακτάμε την πρώτη θέση και την επομένη τυγχάνει να είμαστε στον τελικό καθαρά τιμητικά! Κατάλαβες; Είδαμε φως και μπήκαμε!

Αυτό δεν μας φόβισε να συνεχίσουμε απτόητοι την (φθίνουσα) πορεία μας στο Γιούρο-σανίδι. Κάθε χρόνο τα "ταλέντα" που προβάλαμε στο εξωτερικό φάνταζαν το ένα πιο ανάξιο απ' το προηγούμενο. Το δε αποκορύφωμα κατέφθασε πέρυσι όπου σε ένα εμπορικό κέντρο στήθηκε ένα μεταλλικό κασόνι, ανέβηκε επάνω μια αρκούδα που χόρεψε το "Afrodisiac" και έτσι πήγαμε Γιουοβίζιον. Εν μέσω κρίσης, μας είχαν που μας είχαν για φτύσιμο οι "εταίροι", ύστερα μας είχαν και για τον γελωτοποιό του παλατιού!

Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Ποτέ δεν πήγαμε για την νίκη ή την δόξα ή τα, πλέον ανύπαρκτα, βραβεία για την πρώτη θέση. Οι περιχαρείς διαγωνιζόμενοι και τα σινάφια τους μπορεί αλλά όχι όσοι ήταν πίσω στην πατρίδα. Σαν λαός, πάντα πηγαίναμε για την χαρά της συμμετοχής (μη γελάτε) και την τσάμπα προβολή την Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό κοινό καθώς με συρτάκια, χορούς, μπαγλαμαδάκια, σουβλάκια και ελληνικές λέξεις ξεσηκώνουμε κάθε χρόνο τα άπαντα όντα (εκτός του Afrodisiac) και ψαρεύουμε τουρίστες με τα φαλαινοθηρικά! Μια καλή πρόταση προς την Βουλή θα ήταν η συμμετοχή της Ελλάδας στην Eurovision να συνυπολογίζεται στον προϋπολογισμό του ΕΟΤ!

Η περιέργεια πολλών είναι συγκεντρωμένη στους φετινούς εκπροσώπους της χώρας, τους Koza Mostra feat. ρεμπετης, μουστακαλής και μόρτης Αγάθωνας! Ένας συνδυασμός που δεν έχει ξαναδοκιμαστεί στα χρονικά, αν και φαίνεται να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος τόσο στα ελληνικά όσο και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πάνελ! Το πάντρεμα του μπαγλαμά με την τρέλα των "ηλεκτρικών" νιάτων δεν μοιάζει έυκολο, μα δεν μοιάζει και αδύνατο.

Άρα, πιάστε τα ντέφια για τα ψιλά, αρπάξτε τις παραδοσιακές κουστουμιές και ελάτε και εσείς στο γλέντι, αποκτήστε και εσείς μια αμιγώς πατριωτική ελληνική ταυτότητα για αυτό το υπέροχο 3ώρο πολυπολιτισμικής διασκέδασης και εγώ μαζί σας θα ετοιμάζομαι για το επόμενο πανηγύρι ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΩΤΗ!

FROG OUT, ΚΟΥΑΞ!

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ, ΝΑ (ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗ)


Σαν ήρθε η βραδιά που το σκαρί θα ζούσε
τα χάδια της μαρμάρινης ευνής του Αιγαία
περίφανη η καρδιά μου πιο πολύ αγαπούσε
τον μόνο αληθινό σεφερικό Οδυσσεα

Σιγή και το ξημέρωμα θαμπή λακτάρα
με φώς κλεφτά ομορφαίνει την βραχώδη γη μου
κι η άνοιξη μου φαίνεται κλειστή καμάρα
που άνοιξε σαν είδα τ΄ αλμυρό κλειδί μου

Ω Θάλασσα, ζωή, θανατικό και νιότη
ψυχές πολλές που πήρες και μας δίνεις πίσω
τη ρίζα τη βαθιά για να την δω την πρώτη
εσένα σιωπηλά, καρτερικά διασχίζω

Του άρματος τ΄ αγέλαστου του Ποσειδωνα
τα άλογα προχώρησαν γενναία στην νίκη
σαν διάλεξα να μπώ στον πυρωμένο αγώνα
και ακούω την μελωδία του νικηφόρου αυλήτη

Δεν βλέπω πια λιμάνι παρά μονο ομίχλη
ο νούς μου σκοτεινιάζει στην πικρή ιστορία
ανάμνηση, ξερίζωμα καρδιάς η θλίψη
ζητώντας την θεόσταλτη την σωτηρία

Θεέ εσύ, παντοδύναμε, κουράγιο δώσε
και δύναμη κατάστηθα να μου φυτέψεις
δεσμά σεινά μοιραία με ο σπαθί σου κόψε
του νόστου το νησι να δω σαν με συντρέξεις

Και τότε σαν καθάρισε ο θόλος είδα
το μέρος μου που έγινε παιδιού κρυψώνα
Πολύφωτη μου γη σε χαιρετώ πατρίδα
σαν έχεις τ΄ ήλιοστέφανο λαμπρή κορώνα

Τα χρόνια τα παλιά βρήκαν ξανά τα φώτα
βαδίζω γειτονιές και σταματώ να κλάψω
στο χώμα πέφτουν δάκρυα, χαράς και νοτας
σπανίζει τέτοιος έρωτας όπου κι αν ψάξω

Αγάπη, συντροφιά, αγγελικέ μου τόπε,
κι ας βρίσκομαι μακριά σαν πληγωμένη τράτα
τα αισθήματα, η ψυχη πετουν κοντά από τότε
που σ΄ έχασα και έμειναν εδώ για πάντα

Γλυκιά μου χρυσοστόλιστη πια μη δακρύζεις
τον γιο ξενιτεμένο στον βυθό δεν βρίσκω
πετά σαν δοξασένο αερικο και ελπίζεις
ποτέ της κάποια δυναμη μην θέλει πίσω

Μα μάνα πίσω ούτε δυνατοί φωνάζουν
και μηδε μούσες όμορφες καλές με θέλουν
η μοιρα κι η ζωή τόσο πικρά δικάζουν
ζητούν να ελεγξω πράγματα που με κυριέυουν

Θα φύγω μα σαν σ' όνειρο χορούς θα πούμε
το θέρος θα σκορπίσει μια γλυκιά ευωδία
σε σένα μάνα πάλι θα γυρίσω αν ζουμε
Αντίο τόπε, χάθηκα και εγώ στα πλοία 

WELCOME


Μετ' απείρου σοφίας, εμπειρίας και αγάπης για το γράψιμο, σας καλωσορίζω στις δαιδαλώδεις σκέψεις του Κινέζικου Βατράχου .Ίσως σκεφτείτε πως πρόκειται για "ακόμα ένα χλιαρό προσωπικό ημερολόγιο" κάποιου σαραντάρη παιδεραστή ή μίας χιλιοταλαιπωρημένης και κατακερματισμένης εφηβικής ψυχής. Σας παρακαλώ, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ! Κάποιες φορές, βέβαια, βατράχι είμαι και εγώ, μια κατάθεση ψυχής θα την κάνω(αφού δεν μπορώ να κάνω κατάθεση ρευστού!). Γενικότερα, ελπίζω να ενδιαφερθείτε για την θεματολογία του Blog.

Τα ζητήματα προς εξερεύνηση, καταφρόνηση και ολική κατεδάφιση που υπάρχουν έχουν ως θεματικούς πυρήνες την πολιτική επικαιρότητα, καθημερινές καταστάσεις που ταλανίζουν τις εγωιστικές και αποκομμένες απ' την πραγματικότητα ζωές μας και κωμικοτραγικά παράδοξα του κόσμου! Και μερικές καταθέσεις...!

Θα ήθελα να κλείσω αυτόν τον μικρό πρόλογο με μια παράκληση. Η γνωμη και οι απόψεις σας ειναι πολύτιμες για μένα. Εκφράζοντάς τες (με κάθε δυνατο τρόπο) μόνο καλό μπορούν να μου κάνουν. Σας επιθυμώ ενεργούς, κριτικούς και εύθυμους!


ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΚΑΙ
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!



ΚΟΥΑΞ!