ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΩΤΗ

Το καλοκαίρι επισκέφτηκα το πανηγύρι του Άγιου Φανουρίου στην Σαλαμίνα, να ξεσκάσω λίγο ρε αδερφέ! Έβλεπα διάφορους ανθρώπους να σουλατσάρουν πάνω κάτω, τα κλαρίνα και τα ντέφια να σκούζουνε σαν μάινες! Και ποιος καλύτερος τρόπος να τιμήσει κανείς τον Άγιο από το να αφεθεί σε μια καταναλωτική θέωση, πάντα με τις θεο-ευλογιες.

Αυτό το "σόου" μου θύμισε μιαν άλλη εορτή που παρελαύνει κάθε χρόνο στους ευρωπαϊκούς τηλεοπτικούς δέκτες παρασέρνοντας μαζί της με έναν αέρα γκλάμουριάς τα, οχι και τοσο γκλάμουρ, νοικοκυριά την ελληνικής και οχι μόνο επικράτειας έστω και για λίγες βραδιές. Απλά εμείς θα εστιάσουμε στα δικά μας πέριξ.

Έλενα Παπαρίζου-Νικήτρια της Eurovision 2005

Η καρδία του Έλληνα πάντα χτυπούσε στον ρυθμό της Γιουροβίζιον. Από τις μελωδίες της λαμπερής Μαρινελας μέχρι τις έξαλλες φιγούρες του Σάκη και την "Number One" θέση της Παπαρίζου στον διαγωνισμό. Πάντα με το μεράκι του "ξέρω, γαμάω και αν αποτύχω, ε, άνθρωποι είμαστε" παλευαμε με νύχια, δόντια, μπούτια, κοιλιακούς, βυζιά και ότι άλλο ήταν δυνατό να επιδείξουμε στο ευρωπαϊκό κοινό προκειμένου να πάρουμε μια αξιοπρεπή θέση στον μουσικό "θεσμό". Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ευλόγησον!

Όσες είναι οι συμμετοχές που εκπροσώπησαν την Ψωροκώσταινα στον διαγωνισμό, άλλες τόσες είναι οι γνώμες που εκφράζουν οι Γιούρο-γνώστες των εκάστοτε καιρών.
Γενικά, ως απόδοση, δεν υπήρξαμε σταθεροί βαθμολογικά. Τρανταχτό και πλέον αδιάσειστο παράδειγμα είναι η παρουσία μας στο ευρωπαϊκό γιουσουρούμ τις χρονιές 2005, 2006. Την μια χρονιά, και με το σπαθί μας, κατακτάμε την πρώτη θέση και την επομένη τυγχάνει να είμαστε στον τελικό καθαρά τιμητικά! Κατάλαβες; Είδαμε φως και μπήκαμε!

Αυτό δεν μας φόβισε να συνεχίσουμε απτόητοι την (φθίνουσα) πορεία μας στο Γιούρο-σανίδι. Κάθε χρόνο τα "ταλέντα" που προβάλαμε στο εξωτερικό φάνταζαν το ένα πιο ανάξιο απ' το προηγούμενο. Το δε αποκορύφωμα κατέφθασε πέρυσι όπου σε ένα εμπορικό κέντρο στήθηκε ένα μεταλλικό κασόνι, ανέβηκε επάνω μια αρκούδα που χόρεψε το "Afrodisiac" και έτσι πήγαμε Γιουοβίζιον. Εν μέσω κρίσης, μας είχαν που μας είχαν για φτύσιμο οι "εταίροι", ύστερα μας είχαν και για τον γελωτοποιό του παλατιού!

Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε. Ποτέ δεν πήγαμε για την νίκη ή την δόξα ή τα, πλέον ανύπαρκτα, βραβεία για την πρώτη θέση. Οι περιχαρείς διαγωνιζόμενοι και τα σινάφια τους μπορεί αλλά όχι όσοι ήταν πίσω στην πατρίδα. Σαν λαός, πάντα πηγαίναμε για την χαρά της συμμετοχής (μη γελάτε) και την τσάμπα προβολή την Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό κοινό καθώς με συρτάκια, χορούς, μπαγλαμαδάκια, σουβλάκια και ελληνικές λέξεις ξεσηκώνουμε κάθε χρόνο τα άπαντα όντα (εκτός του Afrodisiac) και ψαρεύουμε τουρίστες με τα φαλαινοθηρικά! Μια καλή πρόταση προς την Βουλή θα ήταν η συμμετοχή της Ελλάδας στην Eurovision να συνυπολογίζεται στον προϋπολογισμό του ΕΟΤ!

Η περιέργεια πολλών είναι συγκεντρωμένη στους φετινούς εκπροσώπους της χώρας, τους Koza Mostra feat. ρεμπετης, μουστακαλής και μόρτης Αγάθωνας! Ένας συνδυασμός που δεν έχει ξαναδοκιμαστεί στα χρονικά, αν και φαίνεται να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος τόσο στα ελληνικά όσο και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πάνελ! Το πάντρεμα του μπαγλαμά με την τρέλα των "ηλεκτρικών" νιάτων δεν μοιάζει έυκολο, μα δεν μοιάζει και αδύνατο.

Άρα, πιάστε τα ντέφια για τα ψιλά, αρπάξτε τις παραδοσιακές κουστουμιές και ελάτε και εσείς στο γλέντι, αποκτήστε και εσείς μια αμιγώς πατριωτική ελληνική ταυτότητα για αυτό το υπέροχο 3ώρο πολυπολιτισμικής διασκέδασης και εγώ μαζί σας θα ετοιμάζομαι για το επόμενο πανηγύρι ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΩΤΗ!

FROG OUT, ΚΟΥΑΞ!